Nieuwsbrief 2019-03
/sites/default/files/nieuwsbrief%202019.03.pdf
Fiscus mag observeren vanop de openbare weg
In 2017 hebben we onder de titel “Gluren bij de buren” een situatie besproken over fiscale vragen rond de aanleg van een buitenzwembad waarbij een controleur vaststellingen had gedaan via een publiek toegankelijk pad langs het huis van de belastingplichtige. Voor een gelijkaardige situatie is een andere belastingplichtige met zijn procedure tot het Hof van Cassatie gegaan waar hij in een arrest van 14/12/2018 in het ongelijk werd gesteld.
De administratie mag volgens het Hof gebruik maken van bewijsmiddelen die eenieder ter beschikking staan. Daarbij horen dus zeker materiële vaststellingen in de openbare ruimte, behoudens wanneer zulks in strijd is met de beginselen van behoorlijk bestuur of een miskenning oplevert van de grondrechten zoals het recht op het privéleven. Hier wordt dus bevestigd dat fiscale ambtenaren vanop de openbare weg met het oog op het bepalen van de belastingschuld ongemerkt de beroepsactiviteiten van een belastingplichtige mogen observeren. En ook de beroepshandelingen die deze stelt met andere belastingplichtigen. Zelfs al vinden deze observaties herhaaldelijk plaats.
Een techniek die vaak gebruikt wordt, is het in het oog houden van (bestel)wagens. Daarbij zouden controleurs dan lijsten krijgen van nummerplaten en telkens registreren bij welke werven deze geparkeerd staan. Uiteraard is het maar een kleine sprong naar de vraag om de verkoopfacturen voor te leggen die op deze werven betrekking hebben.
VAA woning: zal fiscus ook nieuwe rechtspraak volgen? (vervolg)
Voor het theoretische gedeelte rond het voordeel alle aard bij de terbeschikkingstelling van een woning door en vennootschap aan haar zaakvoerder verwijzen we naar onze Nieuwsbrief 2018-06.
Op de ondertussen beruchte Circulaire van 15 mei 2018 (Ci. 2018/C/57) is onmiddellijk heel wat reactie gekomen omdat de toegeving van de belastingadministratie zich, volgens velen onterecht, beperkt tot de jaren waarvoor via een ‘bezwaarschrift’ nog een wijziging kan aangevraagd worden: 6 maand na versturen van het aanslagbiljet. De fiscale rechtbank van Gent vond op 31 januari 2019 echter dat in deze hele situatie wel degelijk sprake is van een ‘nieuw feit’ waardoor ook beroep kan gedaan worden op een ‘ambtshalve ontheffing’. Dat betekent dat er rechtzettingen kunnen gevraagd worden tot 5 jaar vanaf de 1ste januari van het jaar waarin de belasting is gevestigd.
Als die termijn in aanmerking mag genomen worden dan zal het voor heel wat zaakvoerders de moeite lonen om toch een ambtshalve ontheffing aan te vragen. Maar de kans op een weigering is groot en dan rest enkel een procedure voor de rechtbank.
Bestuurdersaansprakelijkheid voor onbetaalde bedrijfsvoorheffing
In twee vonnissen van de rechtbank van eerste aanleg te Brugge zijn op 26/06/2018 en op 6/11/2018 enkele zaakvoerders hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de betaling, in hoofdsom en interesten, van de bedrijfsvoorheffing van hun BVBA. Het op voortdurende wijze negeren van de verplichting om de verschuldigde bedrijfsvoorheffing te betalen, maakt in hoofde van de zaakvoerder van de vennootschap een fout uit in de zin van artikel 1382 BW, aldus de rechter.
In praktijk blijkt dat er hieromtrent bij sommige rechtbanken wat meer tolerantie is dan bij andere. Maar wij wijzen in elk geval al onze klanten erop dat bij wanbetaling van fiscale schulden de ‘beperkte aansprakelijkheid’ van een zaakvoerder kan doorprikt wordt en het dus geen zin heeft gehad om een vennootschap op te starten als net die beperking van de persoonlijke aansprakelijkheid de hoofdbedoeling was.
Onze nieuwsbrieven geven een stand van zaken weer en zijn louter informatief. Deze informatie mag niet als juridisch of fiscaal advies of advies van om het even welke aard worden beschouwd.
